Soldan sağa ; 5 harf yada 6 harfli,bir kelime yada cümle,bir dize yada kıta, belki paragraf... Eylemin gitmek yada kalmaksa, bu bulmacanın sonunda büyük ödül, bir boşluk...
Kim şimdi giden ,kalan hangimiziz?Boşluk bu şehrin hangi ucunda? Soldan sağa ; Hayati organlarımızdan biri,4 harf.
Cevap : Boşluk
- Olurmu 4 harf diyor ,hem hayati bir organmış.
-Sızı o zaman... Çünkü tüm organlarımı besliyor,bak az önce gözlerimi ağlattı,ondan öncede ellerim titredi anılarımı toplarken... Dün kalbimin olduğu yerde,şimdi ki o koca boşluğun tam üstünde. Sızı o zaman...
Tüm sorularını çözemiyorum bulmacamın,harflerim eksik kalıyor. Dilime vuranları kalemim toplamazsa,eksik harflerimi aramaya çıkmazsam ve hep cevaplanması gereken yeni sorular türetmezse,tökezlesemde,düşsemde yeniden ayaklanmak için emeklemezsem,soldan sağa birinci soruda geçer sanırım ömrüm..
Sen benim eksik harfimdin.Bulmacamın tam orta yeriydin.Şimdiki boşluğun ortasındaki sızının yerindeydin.Sen gittin,ben gittim...Biz gittik,biz bittik... Sızı kaldı... Hemde boşluğun tam ortasında...
Yap boz değildiki bu,bir parça kaybolunca hükmü kalmasın.Bulmacaydı. Her sorunun bir cevabı vardı ve eksik harflerimizi birlikte bulacaktık,oyunun kuralı buydu.
Rakip değildik ,aynı takımın oyuncularıydık,ama sen bize faul yaptın... Ben düştüm dizlerimi kanattım,ağlamadım çünkü serde aşk vardı...Dizlerimdeki yaralara hep yenileri eklendi,lanet olsun kendi hayatımın hakemi bendim ve sen kırmızı kartlıktın. Ama serde aşk vardı...
Şike vardı bu oyunda,herkes gördü,ama gel görki hakem aşk gözlükleriyle çıkmıştı işte sahaya,taraf tutuyordu. 90 dakikalık değildik ki,şimdiki boşluğun ortasındaki sızımın olduğu yerde,o ritmik atışlar olduğu sürece sürerdi bu oyun.
Bulmacaydı altı üstü, bir oyundu işte.Aynı hayat gibi.. Ne yazık,sen gittin bulmacam çözümsüz, alfabem 28 kaldı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder